Αντίσταση στην ινσουλίνη Vs. Ευαισθησία στην ινσουλίνη Ορισμός

< p > Απόρριψη της γλυκόζης από την κυκλοφορία σε σκελετικό μυ γίνεται με ινσουλίνη Λειτουργία
< p > Η ινσουλίνη
της ινσουλίνης συνδέεται με έναν υποδοχέα στην επιφάνεια του μυϊκού ιστού και οδηγεί μια πολύπλοκη αλλαγή στο εσωτερικό . διαμέρισμα των ιστών που επιτρέπει τη γλυκόζη να εισέλθει .

Η ευαισθησία στην ινσουλίνη
< p > ανταπόκριση των ιστών στην ινσουλίνη , πράγμα που σημαίνει πως λειτουργεί με επιτυχία ο υποδοχέας να επιτραπεί κάθαρση της γλυκόζης , ονομάζεται ευαισθησία στην ινσουλίνη . Στην περίπτωση της βέλτιστης ευαισθησίας στην ινσουλίνη , μετά από ένα γεύμα υψηλό σάκχαρο , η ινσουλίνη αυξάνεται απότομα , ωθώντας γλυκόζης στους ιστούς ταχέως , στη συνέχεια διαλύεται . Σε περίπτωση κακής ευαισθησίας στην ινσουλίνη , ωστόσο , ανύψωση της ινσουλίνης είναι σταθερή λόγω της αδυναμίας να αναγκάσει γλυκόζης σε ιστούς των μυών .
Η
Η Συνέπειες
< p> Η ευαισθησία των υποδοχέων Κακή δείχνει μια αποτυχία στην επικοινωνία μεταξύ της ινσουλίνης και της εσωτερικής κυτταρικό μηχανισμό . Κλειδωθεί έξω από τους μυς , γλυκόζη παραμένει σε υψηλά επίπεδα στην κυκλοφορία . Επειδή η γλυκόζη παραμένει σε υψηλά επίπεδα , το πάγκρεας να παράγει επιπλέον ινσουλίνη ή η ινσουλίνη θα πρέπει να εγχυθεί για να ολοκληρωθεί το κυκλοφορικό διάθεση της γλυκόζης .

Η αντίσταση στην ινσουλίνη
< p > Ασυνήθιστα χαμηλή ευαισθησία στην ινσουλίνη ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη . Σε αυτή την περίπτωση , οι ιστοί αντιστέκονται στην δράση της ινσουλίνης σε τακτική βάση , η απενεργοποίηση των προσπαθειών για την απομάκρυνση της γλυκόζης από την κυκλοφορία και τελικά να απαιτούν ιατρική παρέμβαση .

Η ασθένεια κίνδυνος για
< p > Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται επίσης σε το ήπαρ και λιπώδεις ιστοί . Όταν οι ιστοί αυτοί δεν ανταποκριθεί σωστά στην ινσουλίνη , η γλυκόζη και το λίπος απελευθερώνονται στην κυκλοφορία . Η συνεχής αύξηση του κυκλοφορικού γλυκόζης και τριγλυκεριδίων προκαλεί καρδιαγγειακές παθήσεις και παχυσαρκία .
Η
Η