Πέμφιγα Λύκος στα σκυλιά

< p > Πέμφιγα ερυθηματώδης είναι μια σχετική διαταραχή του δέρματος αυτοάνοσα . Τέσσερις τύποι των διαταραχών πέμφυγγος υπάρχουν : πέμφιγα πέμφιγα , η κοινή πέμφιγα , ερυθηματώδης πέμφιγα και βλαστική πέμφιγα . Από όλες τις διαταραχές του δέρματος , ερυθηματώδη πέμφιγα είναι η δεύτερη πιο κοινή και μία από τις λιγότερο σοβαρές , που χαρακτηρίζεται από εξανθήματα δέρματος ή εφελκίδες γύρω μόνο το κεφάλι. Πέμφιγα ερυθηματώδης είναι μια κληρονομική διαταραχή κοινές οι πολλές φυλές των σκύλων , ειδικά αυχενικά .
Αιτία
< p > Σε αυτοάνοσες ασθένειες , φυσικές άμυνες του ανοσοποιητικού του σώματος επιτίθενται και ζημιές φυσιολογικούς ιστούς του σώματος . Όταν συμβεί πέμφιγα ερυθηματώδης , κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος επιτίθενται το ανώτερο στρώμα της επιδερμίδας που ονομάζεται την κεράτινη στιβάδα . Η κεράτινη στιβάδα είναι η ορατή άνω στρώμα του δέρματος . Προκαλείται από μια κληρονομική διαταραχή , ανοσολογικές αντιδράσεις συμβαίνουν μόνο στο κεφάλι , συνήθως γύρω από το στόμα , τη μύτη , τα αυτιά και τα μάτια .

Η Συμπτώματα
< p > Σκύλοι με ερυθηματώδη πέμφιγα μπορεί να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς συμπτώματα της νόσου. Όταν συμβεί η αντίδραση αυτοάνοσες , απολέπιση του δέρματος , πληγές , φλύκταινες ή εφελκίδες εμφανίζονται στο κεφάλι ή το πρόσωπο. Κυψέλες μπορούν επίσης να αναπτύξουν , αλλά παραμένουν αθέατοι κάτω από γούνα , τόσο προσεκτική εξέταση είναι απαραίτητη . Τα σκυλιά μπορεί να εμφανίζουν υπερβολική φαγούρα ή πυρετό και μειωμένη όρεξη . Βλάβες του δέρματος είναι συνήθως ιδιαίτερα ορατή , αλλά καλοήθεις .
Η
Η Διάγνωση
< p > Μια άδεια κτηνίατρος μπορεί να διαγνώσει πέμφιγα ερυθηματώδης με βιοψία δέρματος . Χρησιμοποιώντας τοπικό αναισθητικό ή ένα γενικό ηρεμιστικό , ένα « βιοψία γροθιά » εργαλείο αφαιρεί ένα μικρό , κυκλικό τμήμα του δέρματος από την πληγείσα περιοχή . Μια ειδική παθολόγος μελετά το δείγμα δέρματος , και μπορούν να διαγνώσουν τη διαταραχή από τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά του δέρματος . Πέμφιγα ερυθηματώδης είναι η ήπια μορφή πέμφιγα πέμφιγα , αλλά τα συμπτώματα που παρουσιάζονται από πληγείσες σκυλιά είναι κοινά σε πολλές πιο σοβαρές ασθένειες , συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του λύκου και του δέρματος .

Η Θεραπεία

ανοσοκατασταλτική φάρμακα δεν θεραπεύουν ερυθηματώδη πέμφιγα με τη μείωση και την εξάλειψη του υπερβολικού ανοσολογική αντίδραση . Οι κτηνίατροι που ορίζουν κυρίως κορτικοστεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη , για τον έλεγχο των δερματικά εξανθήματα . Αν κορτικοστεροειδή μαζί δεν θεραπεύουν την πάθηση , επιπλέον ανοσοκατασταλτικά φάρμακα , συνήθως αζαθειοπρίνη , μπορεί να ελέγξει την ασθένεια . Αντιβιοτικό ενέσεις βοηθήσει στην πρόληψη δευτερογενών λοιμώξεων του δέρματος σε χώρους έκρηξη , και κτηνίατροι χορηγούν συνήθως αντιβιοτικά παράλληλα στεροειδών θεραπείες . Οι παρενέργειες της θεραπείας περιλαμβάνουν μειωμένη όρεξη , αλλεργικές αντιδράσεις , λήθαργος και η υπερβολική ούρηση .

Η Πρόληψης και Ελέγχου
< p > Από την πέμφιγα ερυθηματώδης είναι γενετική , δεν υπάρχουν προληπτικά μέτρα . Σκύλοι με διαταραχές πέμφιγα αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα σε περίπου 4 ετών , και οι εκρήξεις μπορεί να ελέγχεται επιτυχώς με την εφαρμογή των κορτικοστεροειδών και ανοσο- κατασταλτικά φάρμακα . Όταν οι δερματικές αλλοιώσεις επίλυση και νέες βλάβες δεν αποτελούν , ο σκύλος θεωρείται σε ύφεση . Ωστόσο , η διαγραφή χρόνος είναι μεταβλητή , και μετά την αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων , υποτροπές είναι συχνές και πολύ πιθανό . Ακόμη και με δερματικά εξανθήματα , πέμφιγα ερυθηματώδης δεν είναι θανατηφόρα και δεν επηρεάζει τους ιστούς του σώματος εκτός από το δέρμα .
Η
Η