Χαρακτηριστικά των Μαυριτανών Idol Ψάρια

Το μαυριτανικό είδωλο είναι ένα τροπικές και υπο -τροπικές θαλάσσιων ψαριών που ζει στον Ειρηνικό Ωκεανό . Zanclus cornutus έχει γίνει ένα είδος « άπιαστο όνειρο » για χομπίστες , που αγαπούν αυτό το ψάρι για την εντυπωσιακή εμφάνισή του και την ξεχωριστή συμπεριφορά , αλλά θεωρούν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κρατήσει ζωντανή ρύθμιση σε αιχμαλωσία . Περιγραφή
Η

Μαυριτανών είδωλα είναι πιο αξιοσημείωτη για την έντονη χρωματισμού τους και την χαριτωμένη μορφή . Τριγωνικό σχήμα , Ζ. cornutus είναι πολύ ευρύτερο από το ραχιαίο πτερύγιο με τον κοιλιακό από ό, τι μεταξύ των θωρακικά πτερύγια . Το ραχιαίο πτερύγιο είναι λεπτό και επίμηκες , κυρίαρχη πάνω στο πίσω μέρος του σώματος πέρα από το ουραίο πτερύγιο . Αυτή η λεπτή ραχιαίο πτερύγιο , που ονομάζεται ένα νήμα , είναι η έμπνευση για εναλλακτικό όνομα Z. cornutus » – η στεφθεί δρεπάνι . Αυτό επιμηκυνθεί πτερύγιο είναι μερικές φορές ονομάζεται μια επέκταση philomantis . Μπορούν συνήθως να φθάσει μήκη από 7 έως 10 ίντσες και οι κλίμακες τους είναι λευκό έως κίτρινο, με παχιά κάθετες μαύρες ρίγες . Μικρά , οστεώδη NOBS αναπτύσσουν μπροστά από κάθε μάτι σε ενήλικα ψάρια και μεγαλώνουν στα αρσενικά . Το μαυριτανικό είδωλο έχει μια μακρά , μυτερό ρύγχος . Μέσα από το στόμα είναι επίμηκες τρίχα – όπως και τα δόντια . Το φωτεινό πορτοκαλί patch για το πάνω μέρος του ρύγχους είναι ένας τρόπος Ζ. cornutus μπορεί να διαφοροποιηθεί από doppelganger του , Heniochus diphreutes , που συχνά αναφέρεται ως ψευδή μαυριτανικό είδωλο .
Εικόνων Φυσικού Περιβάλλοντος
< br >

Native στην Ινδο – Ειρηνικού και του Ειρηνικού Ωκεανού , το μαυριτανικό είδωλο κατοικεί ανάμεσα στους κοραλλιογενείς υφάλους σε ρηχά νερά των ωκεανών , συνήθως κατά μήκος των ακτών . Μαυριτανών είδωλα προτιμούν σκληρό πυθμένα οικοτόπων σε βάθη 10 έως 600 πόδια . Γεωγραφικό φάσμα του είναι αρκετά διαδεδομένη κατά μήκος του ανατολικού και δυτικού Ειρηνικού , και μερικά δείγματα έχουν ακόμη εντοπιστεί στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα , αν και αυτοί που υποτίθεται ότι προέρχεται από την ανθρώπινη απελευθέρωση και όχι φυσικά κατοίκησης .
Εικόνων
Συμπεριφορά
Η

το μαυριτανικό είδωλο βόσκει σε χιτωνοφόρα και τα σφουγγάρια που ζουν σε κοραλλιογενείς υφάλους και αγκυροβόλησε στο υπόστρωμα του ωκεανού . Ξοδεύουν μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους nibbling τροφίμων , και είναι ιδιαίτερα ενεργά κολυμβητές . Ζ. βελάκια cornutus , βρόχους , και ταχύτητες μέσω του ωκεανού , που μεταφέρονται από την ταχεία ρεύματα . Οι Μαυριτανών είδωλα συχνά ταξιδεύουν σε ζεύγη και σε σπάνιες περιπτώσεις , τα μικρά σχολεία . Αν και φαίνεται κομψή και χαριτωμένη , το μαυριτανικό είδωλο μπορεί να είναι επιθετικοί προς άλλα ψάρια και θα υψώσουν το ανάστημά της σε μια αντιπαράθεση .
Εικόνων Κρατώντας Μαυριτανών Idols σε ενυδρεία
Η

Το μόνο τρόπος για να κρατήσει υγιή moorish είδωλα σε αιχμαλωσία είναι να αναπαράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο το φυσικό περιβάλλον του υφάλου τους . Χομπίστες αποφασισμένος να κρατήσει Ζ. cornutus συχνά να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι ένα δοχείο που περιέχει το είδος αυτό πρέπει να είναι σχεδιασμένα γύρω από αυτό και τις ανάγκες του . Ένα ενυδρείο υφάλου πρέπει να ωριμάσει πλήρως και να καθοριστεί πριν από ένα μαυριτανικό είδωλο εισάγεται σε αυτό . Το ελάχιστο μέγεθος της δεξαμενής για αυτό το ψάρι είναι 200 γαλόνια , αλλά η μεγαλύτερη είναι η δεξαμενή καλύτερη . Τα ψάρια αυτά χρειάζονται πολλή βραχώδεις κατασκευές με μεγάλες διαδρομές κολύμπι για να αναπαράγουν το φυσικό τους περιβάλλον . Μαυριτανών είδωλα είναι παμφάγα και παρέχοντάς τους μια ποικίλη διατροφή είναι το κλειδί για την συνεχιζόμενη υγεία τους . Μικροσκοπικοί οργανισμοί σε ζωντανό βράχο , φύκια , μύδια και κυδώνια , καλλιεργημένα σφουγγάρι και αγγελόψαρα τροφίμων που περιέχουν τα σφουγγάρια είναι σε κατάλληλες πηγές τροφής για Z. cornutus . Machine- που παράγεται κυματική κίνηση, πολύ οξυγονωμένο νερό και παρθένα ποιότητα του νερού είναι ελάχιστες απαιτήσεις για την αιχμαλωσία επιβίωση της μαυριτανικό είδωλο του . Ακόμη και μετά την αντιμετώπιση όλων των παραμέτρων που για να κρατήσει moorish είδωλα , χομπίστες βρίσκουν μερικές φορές υπάρχει ένα παράγοντα X που λείπουν από τη διατροφή του ψαριού ή του οικοτόπου που δεν μπορούν να αναπαραχθούν , γεγονός που οδηγεί σε θάνατο των ψαριών .
Εικόνων < br >