Ιστολογία λέμφωμα σε μια γάτα

λεμφώματος σε αιλουροειδών περιγράφει ένα ευρύ φάσμα των αιλουροειδών όγκων που επηρεάζουν τα κύτταρα λεμφαδένες και τους λεμφαδένες . Όταν ένας ιδιοκτήτης κατοικίδιων ζώων διαπιστώνει, πρώτον, ότι η γάτα της έχει λέμφωμα , μπορεί να είναι τρομακτικό . Ωστόσο , ενώ κάποιες περιπτώσεις που είναι χαρακτηρισμένα ως αιλουροειδών λέμφωμα μπορεί να είναι σοβαρές , όχι όλες τις περιπτώσεις είναι σοβαρές . Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι των αιλουροειδών λεμφώματος που μπορεί να συμβεί σε τόσο μικρά και μεγάλα γάτες . Οι κοινοί τύποι των αιλουροειδών Λέμφωμα
Η

Υπάρχουν πέντε κοινοί τύποι των αιλουροειδών λεμφώματος . Πολυκεντρική λέμφωμα βρίσκεται στους λεμφαδένες και πολλαπλά όργανα . Λευχαιμίας αιλουροειδών συνδέεται συνήθως με αυτόν τον τύπο του λεμφώματος . Το θυμικό μορφή λεμφώματος συνδέεται επίσης με λευχαιμίας της γάτας ? Ωστόσο, αυτός ο τύπος περιορίζεται στην θωρακική κοιλότητα . Μεσεντερίων λέμφωμα επηρεάζει το λεπτό έντερο και το στομάχι και γενικά εμφανίζεται σε μεγαλύτερης ηλικίας γάτες άνω των 10 ετών . Χαμηλού βαθμού διατροφική λέμφωμα επηρεάζει παλαιότερες γάτες και περιορίζεται στα έντερα . Δερματικό λέμφωμα εμφανίζεται σε παλαιότερες γάτες ? Εμφανίζεται ως μια ασθένεια του δέρματος
εικόνων αιτίες των αιλουροειδών Λέμφωμα
Η

Ένας συνδυασμός παραγόντων μπορεί να προκαλέσει λέμφωμα στις γάτες . . Περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε λέμφωμα . Η έκθεση σε χημικές ουσίες, όπως αρωματικά βενζίνες , οι διοξίνες ή τα οργανοφωσφορικά , τα οποία έχουν όλα συνδέονται με λέμφωμα σε ανθρώπους , θα μπορούσε να οδηγήσει στην γάτας , καθώς και . Διατροφή και τα βακτήρια έχουν συνδεθεί ως αιτίες της γάτας λέμφωμα, καθώς και γενετική προδιάθεση. Παρά το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες έχουν συνδεθεί ως αιτίες , η έρευνα είναι ακόμα διεξάγεται για τον καλύτερο προσδιορισμό των παραγόντων που προκαλούν το λέμφωμα να συμβεί .

Η Συμπτώματα
Η < p > Λέμφωμα μπορεί να παρουσιάσει με αρκετούς διαφορετικούς τύπους των συμπτωμάτων. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια βάρους , μειωμένη όρεξη , έμετος , διάρροια και λήθαργο . Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι έμετος και διάρροια . Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι και άλλοι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν αυτά τα συμπτώματα , καθώς και η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων δεν σημαίνει ότι μια γάτα πάσχει από λέμφωμα . Οι δοκιμές και η παρατήρηση πρέπει να διεξάγονται από εκπαιδευμένο κτηνίατρο για να επιβεβαιώσει την υποψία του λεμφώματος .
Εικόνων Διάγνωση
Η

Φυσική εξετάσεις μπορεί να αποκαλύψει διόγκωση των λεμφαδένων ή φουσκώματος γαστρεντερική οδό . Ακτίνες Χ και υπέρηχοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ψάξουν για όγκους και πρήξιμο στα εσωτερικά όργανα . Μια εξέταση αίματος για τον ιό FIV ή θα καθορίσει αν μια γάτα που φέρει μία από τις ασθένειες και , ως εκ τούτου προδιάθεση για την ανάπτυξη λεμφώματος . Ένα δείγμα ιστού μπορεί επίσης να ληφθεί ως μια λεπτή βελόνα βιοψίας υποψία λεμφώματος ιστού .
Εικόνων Θεραπεία
Η

επιβίωση μιας γάτας με λέμφωμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο γρήγορα το λέμφωμα είναι βρέθηκαν και διάγνωση . Η τοποθεσία των όγκων είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στη θεραπεία και το ποσοστό επιβίωσης των αιλουροειδών . Περίπου το 70 τοις εκατό των γατών που ακολουθούν θεραπεία με χημειοθεραπεία έχει μια θετική απάντηση και θα ζήσει ένα επιπλέον 4 έως 16 μήνες . Μερικές γάτες είναι σε θέση να επιτύχει ένα υψηλότερο επίπεδο της ύφεσης που διαρκεί , κατά μέσο όρο , για 2 χρόνια . Οι γάτες που έχουν διαγνωστεί , αλλά δεν αντιμετωπίζονται επιβιώνουν κατά μέσο όρο 4 έως 6 εβδομάδες . Τελικά , η απόφαση για το αν ή όχι για τη θεραπεία του λεμφώματος είναι ο ιδιοκτήτης του . Ωστόσο , συνιστάται ότι το αιλουροειδή τους γίνει ευθανασία, αν η λέμφωμα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται .
Η
εικόνων